به عشق ایران و ایرانی 9 نوامبر 2013
فقــــط در ایـــــران
ورود به آرشیو مطالب خواندنی
هرچند یکبار ایمیل هایی درباره ایران میگیریم که عکس های خنده دار را نشان میدهد و موضوع “فقط در ایران” یا only in Iran است. این ایمیل ها اگرچه خنده به لب مینشاند و بعدی از ابعاد جامعه ایران را نشان میدهد اما در ایران چیزهایی هم هست که ساده از کنارشان میگذریم. اگر مدتی از ایران دور باشید این نکات زیبا بیشتر خود را نشان میدهند.
امروز با همسرم به کوهپیمایی در دارآباد رفتیم. نیمه های راه گروهی زن و مرد با سن های کم و زیاد نشسته بودند. مردی با موهای سپید و صدایی بسیار زیبا داشت ترانه میخواند و بقیه هم با او دم گرفته بودند. آنقدر جو گیرنده ای بود که ماهم نشستیم و با خواننده دم گرفتیم. وقتی ترانه شادتر شد جوانی خوش تیپ بلند شد و شروع کرد به رقصیدن. خواستم فیلمی بگیرم فکر کردیم شاید دوست نداشته باشند. در اینحال فکر میکردم کجای دنیا چنین حالت و جوی را میشود دید؟
.
برگشتیم در قهوه خانه ساده بالای کوه سفارش املت دادیم. کنار دست فروشنده نوشته بود ما را در facebook ملاقات کنید. بازفکر کردم در کجای دنیا میشود اینچنین املت خوشمزه و نان لواشی پیدا کرد که فروشنده اش هم تا این حد بروز باشد؟ چون من تا حدی دنیا دیده هستم به تجربه میگویم هیچ کجا..
هنگام برگشتن خانمی با مانتو و روسری و ظاهری مرتب در حال فروختن گل بود. آنقدر ظاهر با کلاسی داشت که برای خرید گل پنجره را باز کردیم. شخصیت با وقاری داشت. وقتی گفتیم به شما نمی آید گل بفروشید با کلامی تکان دهنده گفت : “بی کس هستم اما ناکس نیستم” زندگی را باید با شرافت گذروند. کجای دنیا میتوان این سطح از فلسفه و حکمت را در کلام یک گلفروش یافت؟
به خانه که رسیدیم همسرم یادش افتاد چیزهایی را نخریده است به سوپری نزدیک خانه رفتم و خرید کردم. دست کردم دیدم کیفم همراهم نیست. گفتم ببخشید پول نیاوردم میروم بیاورم و در حالیکه مبلغ کالایی که خریده بودم کم نبود مغازه دار با اصرار گفت نه آقا قابل شما رو نداره ببرید و با کلامی جدی و قاطع کالا را به من داد. تشکر کردم و در راه خانه فکر کردم کجای دنیا چنین اعتمادی به یک غریبه وجود دارد؟ تازه پول را هم که آوردم فروشنده با تعجب گفت آخه چه عجله ای بود؟
شب در حالیکه پشت لپ تاپم داشتم کار میکردم یکباره صدای آکاردئون یکی از ترانه های خاطره انگیز را سر داد. در کوچه نوازنده ای با زیباترین حالت و مهارتی خاص مینواخت. به دنبال صدا رفتم و پنجره را باز کردم. یکی آمد و به او نزدیک شد و گفت از طبقه هشتم آمدم پایین فقط بخاطر این ملودی قشنگی که میزنی. حساب کردم دیدم پولی که در این کوچه گرفت را اگر در ده کوچه گرفته باشد درآمد ماهانه خوبی دارد. در کجای دنیا کسی میتواند در کوچه ای سرودی را سر دهد؟ من جایی ندیده ام.
میتوان همه رخدادهای بالا را منفی دید. چرا باید خانمی با وقار گل بفروشد. چرا باید نوازنده ای ماهر در کوچه بنوازد و از این دست نگاههای منفی که خیلی ها دارند اما هیچ راه حلی هم ندارند که مثلا این مرد اگر در کوچه ننوازد چه مشکلی حل خواهد شد و آیا نگاههای منفی ما کمکی به حل مشکلات دنیا میکند؟ من هر چه را دیدم مثبت میدیدم.
تنها به رخدادهای یکروز عادی از زندگی میتواند فکر کنید در آن تلخ و شیرین بسیار وجود دارد.
برچسب ها : افتخار به ایرانی بودن , درباره مردم ایران , زندگی مردم ایران , عشق ایران , عشق مردم ایران , غیرت ایرانی , فقط در ایران , فقط یه ایرانی میتونه , مطالب زیبا در مورد ایران , مطلب در مورد ایران , مطلب درباره ایران , نوشته های ایرانی
- مطالب جالب , مطالب گوناگون
- 276 بازدید
- بدون نظر
۰ دیدگاه ارسال شده
علی جون اینا فقط یه روی سکه اس …
آره خب
مر30 آقا علی
💡
بشنو ولی باور نکن………….
جاب بود.مرسي داداشي
اینجوری تا حالا بهش فکر نکرده بودم……
پنجره ی دیدش جدید بود و مثبت گرا. مرسی علی جان
خواهش 😉
من تا حالا یه بارم اینجوری فکرنکردم!!!! به نظرم جالب اومدمنووووووووووووووووووووووون علی:-)
😉
علی اقا واقعا عاالی بووود
به قول معروف چاکرتیم به مولا:)
خیلی خوبه که مثبت نگر باشیم!!
خیلی چیزایی که فکر میکنیم فقط ما اون ویژگی بد رو داریم ،تو خارج وضعیت بدتری رو شاهد هستیم!!!!!!
😡
خیلی جالب بود داداشی مرسی دمت گرم(:
با فکر مثبت نه میشه پوله املت داد نه گل نه سوپر محل , پول و فکر برای بدست آوردنش جا واسه فکر کردن به چیزای خوب نذاشته علی آقا, تو این دوره زمونه واسه داشتنه فکره مثبتم باس پول خرج کرد, دقیقا به قوله دوستمون این یه رویه سکه اس
درسته 🙂
به نظرم خیلی تخیلیه،واسه ی خوشبین شدن چیزای بهتری هست.
فداي داري
واقعا دستتون مرسی
خیلی خوب بود
کجای دنیا با صدای نمکیه نون خوشکیه بیدارت میکنن؟؟ با اون صدای خط خطی خش خشی.. ذجر آور ترین جرکت دنیاست..
دیدم تو متن که نویسنده گفته بود کجا این همه بروز هستند؟؟ نمیدونم چی بگم!! ما جز عقب افتاده ترین ها توی جهان هستیم (کشورمون) چطور همچین فکری کردید که ما خیلی آدمای بروزی داریم؟؟
کجای دنیا میان تو مغازه ویدیو کلوپی بگن آقا ژیلت داری؟؟ دوغ داری؟ ماست تموم کردین؟؟ دیدم که میگما!!! دفتر دارین؟؟
به نظر من نویسنده اصلا جهان دیده نیستن!! بیشتر میخوره فقط یه سفر کوتاهیی به پاکستان داشته باشند.. تا جهان!!! که البته اگه کمی بیشتر مهمون مردم پاکستان میبودند مطمینا متوجه میشدند که حتی اینترنت اونجا هم از ما سریع تره و تمام اون خوبی هایی هم که گفتن دارند… یک جا..
نویسنده عزیز حالا هرکی که هست … بهتره دانش و اطلاعات عمومی خودشون رو ارتقا بدن.. این مطالب همش از روی احساس بود.
باید حتما برید چند سال خارج زندگی کنید تا مشکلات اونجا رو هم ببینید. منطقی باشید یه ثانیه با خودتون رو راست باشید واقعا همه جای دنیا مشکلات خودشو داره مردم بدبختی خودشونو دارن. این همه اعتراضها، ماجرای 99 درصد و غیره تو خارج چیه؟ تو خارج زنها نفقه ندارن مجبورن کار کنن مجبورن مثل مردا باشن در حالی استعداداشون با مردا فرق داره و سختشونه. اگه تو ایران نمیتونی بی حجاب باشی تو اروپا نمیتونی باحجاب تو جامعه راحت باشی. آزادی مطلق هیچ جا وجود نداره چون آزادی یه نفر به معنی محدودیت یکی دیگس. خلاصه همه جای دنیا اگه بدبین باشی فقط بدی و مشکلات وجود داره. نمیگم گوسفند باشید گول بخورید ولی از طرفی فکر نکنید همه میخوان حقتونو بخورن. اگه به منطقتون مراجعه کنید میبینید که طبیعیه که همه جای دنیا خوب و بد با هم وجود داره. چاره کار مهاجرت، بدگویی کردن، خود و دیگرانو افسرده کردن نیست چاره کار اصلاح خیرخواهانس هر چقدر که از دستمون برمیاد. و اگه حالشو نداریم به دیگرانم ایراد نگیریم چون اونام کسایی هستن مثل ما، خوش باشیم
به نکات زیر توجه کنید